Allemaal nieuwe indrukken.

Regelweek.

11-9-2015
Ik ging naar de receptie om nog enkele zaken te vragen, en merkte meteen de Spaanse mentaliteit die hier in de lucht hangt: "Kom morgen maar even terug'. Vervolgens heb ik 3 dagen gewacht op mijn keukengerei. De Spaanse mensen hier in Granada regelen het liever morgen dan vandaag. Opzich geen probleem, al wil ik dit niet meenemen naar Nederland.
We zijn de stad gaan verkennen. Het busreizen gaat hier iets anders dan in Nederland. Je betaald hier namelijk 1,20 euro om een uur met de bus binnen Granada te kunnen reizen. Na dit uur betaal je weer 1,20 enz. Later hebben we een soort Ov-kaartje gekocht. Het gekke is dat je hier wel moet inchecken, maar niet uitchecken. Wanneer ik weer in Nederland ben, zal ik deze 'vervelende stem' in de bus/trein niet meer zo vervelend vinden wanneer ze zegt: 'Reist U met een Ov-chipkaart, vergeet dan niet uit te checken.' Ik denk dat ik deze stem nog ga waarderen.

De binnenstad van Granada is erg mooi. Wij zijn gewend dat we een winkelstraat hebben en that's it. In Granada is dat net even iets anders. Er staan mooie beelden en er zijn pleintjes. Ook zijn er veel terrasjes. Het is er erg mooi! De kleding is hier erg goedkoop. De verzorgingsproducten daarentegen zijn wel aan de dure kant voor Spaanse begrippen.

We zijn naar een supermarkt gegaan, en ik zag daar een stuk fruit dat ik nog nooit eerder gezien had. Nieuwsgierig als ik ben, wilde ik natuurlijk weten of dit een typische vrucht uit Granada is, hoe het smaakt en hoe de binnenkant eruit ziet. Van de buitenkant ziet het eruit als een grote groene appel met schubben. De binnenkant is wit met grote pitten, en het smaakt naar banaan maar dan met een andere structuur.
De naam van de vrucht is: Chirimoya (Engels: Custard apple)

Vervolgens zijn Mariëlle, Ida en ik gaan uit eten. Ida vertelde over een typisch dessert uit Granada: Pionono. Deze moest ik natuurlijk ook proberen. Het ziet eruit als een torentje van pudding, en ik vond dat het naar taai-taai smaakte. Erg lekker, maar erg machtig.

Toen we thuis kwamen ging ik skypen met mama en papa. De wifi-connectie in ons appartement is verschrikkelijk! Thuis in Nederland woon ik ook in 'the middle of nowhere' en daar is de wifi-connectie ook niet altijd even goed. Maar hier moet je om de twee minuten omschakelen naar een andere router en dan hopen dat internet het doet. De PC's op school hebben zich aangepast aan de mentaliteit van de Spaanse mensen en duren ook een eeuwigheid met laden.

12-9-2015
Gek genoeg; het onweerde en regende vandaag enorm. Ik stond op en ging douchen, weer had ik een gevecht met onze douche. Onze douche: Té klein, douchegordijn te kort waardoor er een enorme plas water op de grond blijft liggen na het douchen. Het putje waar dit water heen kan stromen is er niet dus het blijft nat. Na wat dweilen en wat warmte erop is de vloer wel droog.
Ik waardeer onze douche's in Nederland nu nog meer!

Het 24/7 Engels praten gaat me erg goed af, en ik heb ook enorm veel zin om Spaans te gaan leren.

13-9-2015
Vandaag zijn we in onze tuin gaan zonnen. Ik had nog geen zonnebrandcrème en dacht dat dit voor nu ook niet nodig was. resultaat: verbrand.
Daarna heb ik gesport in onze privé sportschool. Het is erg klein, maar er is niet vaak iemand aanwezig.
Met gezonde spanning voor morgen, de eerste erasmus - bijeenkomst, ben ik gaan slapen.

14-9-2015
Na een lange zoektocht kwamen we eindelijk in het goede gebouw bij de goede aula. De gebouwen van de faculteit cartuja (spreek uit: Cartuga) liggen op een berg. Vanaf de school heb je dus een erg mooi uitzicht over een groot deel van Granada.
Ik heb vandaag een heleboel mensen met verschillende nationaliteiten leren kennen. Wel waren er een heleboel Duitsers.
Tijdens deze bijeenkomst, die gelukkig in het Spaans en in het Engels gegeven werd, kregen we een heleboel informatie over wat we allemaal moesten regelen. Ik zie hier wel een beetje tegenop en ben bang dat ik wat vergeet. Maar de andere tak van de Spaanse mentaliteit is dat ze enorm behulpzaam zijn, zeker wanneer ze horen dat je je best doet om Spaans te praten. Het komt dus allemaal goed!

Daarna zijn we de stad in gegaan en heb ik een Spaanse agenda gekocht, zodat ik vrij snel o.a. de dagen van de week in het Spaans leer. Ook zijn we op zoek gegaan naar een Spaans prepaid kaartje voor mijn telefoon, zodat ik gewoon internet heb wanneer wifi geen verbinding maakt of wanneer ik buiten mijn appartement ben. De man in de telefoonwinkel (jazztel) Sprak geen Engels, en toch heb ik best veel verstaan van wat hij vertelde.

Vervolgens zijn we met een aantal erasmus studenten naar Plaza del Carmen gegaan. Hier kregen we een rondleiding vanuit het ESN/erasmus. de tour ging de berg op, en we hadden weer enorm mooi uitzicht over een groot deel van Granada en het Alhambra. Er waren hele romantische plekjes tijdens deze tour, het was prachtig!
Ook tijdens deze tour heb ik weer nieuwe mensen uit verschillende landen leren kennen. Het is fijn dat de erasmus-mensen, die daar komen met hetzelfde doel als ik, zo open zijn.

Daarna zijn we naar huis gegaan en hebben even alles op een rijtje gezet wat we nou nog allemaal moeten gaan regelen.

15-9-2015
Mariëlle en ik zijn naar onze faculteit gegaan. We hebben wat kopieën gemaakt en hebben wat rondgelopen.
De mensen bij de receptie spreken geen Engels, maar zijn erg behulpzaam. Met google translate kom je best ver;)!

Vervolgens zijn we vanaf de faculteit naar de stad gelopen, op de kaart lijkt het ver, maar het is goed te doen als je dit wilt lopen.
In de stad hadden we met Ida afgesproken, zij studeert sport en beweging. We gingen wat drinken, en hadden honger dus hoopten we op een tapas. Deze kregen we helaas niet, dus zijn we naar een tweede terras gegaan. Ook hier geen tapas. Bij het derde terras kregen we wel tapas, het zag er chique uit maar op zijn hollands: Soepstengels met kaas.

Hierna was er een erasmus-activiteit: Tandem language. We hadden geen flauw idee wat dat kon zijn. Dit vond ik alleen maar leuk, en dankzij mijn nieuwsgierigheid wilde ik natuurlijk weten wat dit was.
Het bleken spelletjes te zijn om elkaar beter te leren kennen. Eerst werd je per land ingedeeld in groepen. (Veel duitsers!) We werden genummerd en zo ontstonden er nieuwe groepen met gemixte nationaliteiten. Ik praatte natuurlijk ook heel wat Duits. Het is wel lastig om zo snel tussen talen te switchen. Soms vergeet ik zelfs het Nederlandse woord en weet ik deze alleen nog in het Engels.
Ik heb mensen ontmoet uit: Finland, Rusland, Polen, Litouwen, Nederland ,Duitsland, Chili, Italie and many more..
Ik ontmoette Pedro, hij is een van de organisatoren en we raakten in gesprek. Ik vertelde over mijn buddy: Emilio, en dat Emilio tegen mij zei dat hij pas volgende maand in Granada is omdat hij nu nog geen lessen heeft en niet speciaal naar Granada wil komen. Pedro bood meteen aan om mijn nieuwe buddy te zijn en als ik vragen heb, kan ik bij hem terecht.

Na deze tandem language zijn we met enkele duitse meisjes wat gaan drinken in een bar en kregen hier heel wat tapas bij!.
In deze pub kregen we per persoon een halve liter sangria en hierbij mochten we 2 tapas uitkiezen. In deze pub zijn tapas echt gewoon maaltijden.
Morgenavond gaan we met deze Duitse meisjes stappen.
Ik kreeg heel veel energie van de tandem language met zoveel mensen om me heen. Toen ik thuis kwam was dit totaal het omgekeerde, ik was super moe van alle nieuwe indrukken en nieuwe mensen van vandaag.

16-9-2015
om 11:00 hadden we een erasmus activiteit bij la parc de la science. De bus had wat vertraging en we kwamen wat later aan. Het zag er van binnen uit als een congres zaal, en een van de belangrijkere personen van de gehele universiteit was aan het woord. De zaal zat super vol en we liepen met gebogen hoofd naar de stoelen.
Het was een interessante speech over hoe deze uitwisseling je leven zal gaan veranderen en hoe geweldig de universiteit van Granada wel niet is (ugr).
Vervolgens kregen we een concert van het orkest van de uni. Het was in een arabische stijl, veel violen, zelfs een hoorn, een piano en een opera- zangeres. Ik vond het erg mooi om naar te luisteren, eenmalig. Daarna mochten we rondlopen in het museum. Er waren een aantal takken: een deel over het menselijk lichaam, een deel over Darwin en dode dieren, een deel over elektriciteit, een deel over Marie Curie, en een tentoonstelling over mummies zo ook Ötzi.
Buiten was er ook een toren, van ong. 34 meter hoog, met een schitterend uitzicht op de bergen en op heel Granada.

Daarna zijn Mariëlle, Ida en ik naar het centrum gegaan en hebben gedronken en tapas gegeten.

S'avonds gingen we naar het welkomstfeest van het Erasmus, in de meest chique en bekende club van Granada: MAE west. Van tevoren hebben we nog bij de duitse meisjes gezeten, en hebben we nieuwe mensen ontmoet. Er moest natuurlijk een groepsfoto gemaakt worden, dus mijn selfie-stick kwam goed van pas.
Het verschil met uitgaan in Nederland en Granada is erg groot! Ten eerste: Iedereen danst!
Niet zomaar stap-tik-stap-tik, maar flink schudden met die heupen.
Het was een groot gekkenhuis. Op het podium stonden een vrouw en een travestiet te dansen in niet heel veel kleding. Deze werden afgewisseld door twee sexy mannen die erg gespierd waren, in ook niet heel veel kleding.
Af en toe werden er mensen het podium op geroepen om daar te komen dansen, Lisanne en ik hebben dit ook gedaan. Het was erg leuk om mee te maken.
Hoe later het werd, werd onze erasmus- groep steeds kleiner en we merkten dat er ineens heel veel spanjaarden om ons heen stonden. Spaanse mannen blijven je aanstaren en zijn niet bang om je vast te pakken en met je te dansen. Ik ervaar dit niet als prettig. We zijn (tijdstip onbelangrijk) naar huis gegaan.

17-9-2015
Ik heb de hele dag geslapen. Mijn roommate zou vandaag komen maar om 18:30 was ze er nog steeds niet.
Ik heb wat zaken voor school geregeld, en wat opgeruimd.
om 20:00 was er een tapas-tour geregeld vanuit het ESN/erasmus.
Ik heb de hele dag met wat mensen die ik had leren kennen op facebook gepraat en zij gingen ook naar deze tapas tour. De kaartjes moest je in het centrum halen en wij wonen daar best ver vandaan. Dus ik heb geregeld dat Carlos de kaartjes voor ons ging halen:)!
Nét voor we wilden gaan, kwam mijn roommate binnen. Het was erg lullig om me voor te stellen en meteen te gaan, maar dit was niet anders. Ze leek me erg aardig, en gaan ook educatie studeren maar wel in het Spaans. Ze praat gebrekkig Engels en we kunnen qua taal veel dingen van elkaar leren.
De tapas tour was erg gezellig. We zijn naar 3 barren geweest en kregen hier eten en tapas. We bleven met een clubje bij elkaar en met deze mensen praat ik veel, en spreek ik vaker wat mee af.
Bij de laatste bar stond er een basketbal game op tussen Spanje en Frankrijk. In onze erasmus groep zat ook een Frans meisje. de spanning was om te snijden.
In Nederland vind ik dat het er soms heftig aan toe gaat tijdens het voetbal. Maar deze bar overtrof dit allemaal. De Spanjaarden waren heel gepassioneerd!
Ze riepen vaak: VAMOS VAMOS VAMOS (spreek uit: BAMOSCH) en betekend gaan. Grappig feit: De stand was gelijk, en er was nog 1 minuut speeltijd, toen werd de wifi verbinding verbroken! Hier kon ik stiekem wel om lachen.

18-9-2015
Om 9 uur stond mijn wekker, een bijeenkomst voor alleen faculteit educatie. Alle elektriciteit deed het niet meer in ons appartement.
Mariëlle en ik zijn naar school gegaan. We kregen een heleboel informatie over onze lessen. Weer in het Spaans en Engels gelukkig. Eindelijk hebben we Javier (Spreek uit: Gavjee) ontmoet, de man die we in Nederland vaak gemaild hebben. Franco was er ook, de jongen die we bij eerdere erasmus activiteiten ontmoet hadden. Hij komt uit Chili. Het is gekkig, toen hij ons zag groette hij ons en gaf hij ons 2 kussen. Ook na afloop van de bijeenkomst deed hij dit. Dit is blijkbaar heel normaal, ik kan hier wel aan wennen..
We hebben een Turks meisje ontmoet, en gingen met haar naar een terras en aten en dronken wat.
Ik heb Ayran gedronken, een typisch Turks drankje (Yoghurt met water, zout en citroen). Het was niet vies, maar ook niet lekker.
Ik geniet van al die nieuwe nationale drankjes, eten, en mensen.
Ik kreeg erg veel hoofdpijn en was blij dat ik thuis was.

Om 17:00 was er een tour door le albaicin, het oude gedeelte van de stad. Ze vertelden ons dat ze de tour in het Engels zouden geven, maar dit bleek een grap. Ik heb twee Nederlandse meiden ontmoet, en zij hebben me geholpen met het verstaan van de uitleg. Ondanks mijn erger wordende hoofdpijn, heb ik erg genoten. Het was er prachtig, heel romamtisch. smalle straatjes. Witte huizen die allemaal Casa Carmen de la... heten. Mooi uitzicht op het Alhambra. Op de terugweg naar beneden kwamen we door een smal straatje met allerlei Arabische winkels. Het leek heel erg om Marrakesh.

Er waren een aantal mensen die me mee hadden gevraagd naar een ander welkomstfeest van Erasmus, maar mijn hoofdpijn werd alleen maar erger.

19-9-2015
Vandaag heb ik heel wat afgekletst met mijn huisgenootje Tania. We hebben Spaans en Engels gepraat, en leerden elkaar kennen. Ze is een party- animal en studeert ook educatie.

Om 15:00 heb ik met Mariëlle en haar ouders afgesproken om naar het Alhambra te gaan. Ik heb wat Spaanse mensen gevraagd hoe ik bij het Alhambra kon komen. Dit werd handen en voetenwerk, ik kan namelijk nog geen Spaans en zij geen Engels.
Ik ben met een bus gegaan, omdat iedereen zei dat het erg lang lopen was. Uiteindelijk bleek dit niet zo te zijn.
Het Alhambra is super mooi. Wel veel van hetzelfde, maar het is schitterend.

Vervolgens is Mariëlle met haar ouders wat gaan eten in de stad, en ben ik (hoe toeristisch) met map en al door Granada gelopen. Ik heb heel wat mooie straten en panden gezien. Uiteindelijk kwam ik bij een punt dat ik herkende. Het was heel dicht bij park de la science. (waar we een erasmus activiteit hadden, en we met de bus moesten omdat het te voet 'té ver' was.) Ik ben op een terras gaan zitten met mijn map voor me op tafel en zocht het adres van Johanna op. Ik had afgesproken om s'avonds nog wat met ons erasmus groepje te gaan drinken en tapas te eten. Na heel wat gedoe, heb ik het huis van Johanna kunnen vinden. We zijn tapas gaan eten en dronken wat. Om 23:00 gaat onze laatste bus naar huis. Nacho, een spaanse jongen, zei dat hij met de auto was en dat hij me naar huis wilde brengen.
Nacho en ik kunnen elkaar met handen en voeten verstaan, hij spreekt geen Engels en ik geen Spaans. Onze google- translater-boy ging dus ook mee in de Nacho-taxi. Eenmaal thuis aangekomen, bood ik ze nog wat te drinken aan en was Mariëlle ook van de partij.
We hebben nog gezellig wat gekletst en zijn daarna gaan slapen.

20-9-2015
Deze dag in twee woorden: Slapen en zonnen.
Wel kwam de discussie ter sprake om misschien naar het centrum te gaan verhuizen. Na heel wat overwegingen, leek het ons slimmer om naar het centrum te verhuizen. Er komt dus nog een regelding bij.

Maandag hebben we nog een laatste introductie dag en dinsdag gaan de lessen dan echt beginnen. Ik kijk ernaar uit!
Om je rooster te zoeken hebben ze hier een heel ander systeem, ik snap er helemaal niks van. Gelukkig heeft Mariëlle me kunnen helpen en begin ik het te begrijpen. Mijn rooster zal zijn: Maandag vrij, de rest van de week tot maximaal 14:30 les en op sommige dagen in de avonden de Spaanse cursus.
Aanstaande woensdag heb ik tentamen Spaans, hierbij wordt mijn niveau bepaald en kan ik worden ingedeeld in een klas voor de Spaans cursus.

Ik begin deze week vol goede moed en heb er zin in!